Ey vatan Şiiri - İhsan Şahin

EY VATAN

Bir ömür arkandan, koştum ey vatan
Yar olmadın bana, el oldun gittin
Bak yine ben kaldım, yasını tutan
El tutmadın bana, el oldun gittin

Gözüm gibi baktım, göz oldum sana
“La hevle” demedim, söz oldum sana
Yaranı deşmedim öz oldum sana
El tutmadın bana, el oldun gittin

Taşın toprağından, ismin silerler
Kapı arkasından, kıs kıs gülerler
Beni tutsak eder, seni bölerler
El tutmadın bana, el oldun gittin

Nicedir koynunda, yılan besledin
Elini ben öptüm, beni tersledin
Hainleri tuttun, dağdan sesledin
El tutmadın bana, el oldun gittin

Ne dediysen yaptım, isyan etmedim
Kapında kul oldum, kızıp gitmedim
Ezdin beni kırdın, kinim gütmedim
El tutmadın bana, el oldun gittin

El geldi oturdu, boğazın sıktı
Bin yıllık heybetin, onurun yıktı
Yüz verdiğin yüzler, hep hain çıktı
El tutmadın bana, el oldun gittin

Dardasın anladım, koşup ta geldim
Kılıcım kuşandım, coşup da geldim
İçimde ki beni, aşıp ta geldim
El tutmadın bana, el oldun gittin