Ey Urfa Şiiri - Ahmet Yusuf Işık

Ey Urfa

Ey esmer şehir
Ey Edessa, El Ruha
Urfa ey Urfa

Urfa ey Urfa
Yâri bırakıp ta
Kaçamadım ya sana
Aldıysam yanıma
Getirdiysem sana
Böyle mi yapacaktın
Bizi de mi yakacaktın
Bizi de mi Harran yapacaktın

Hep hayranlıkla baktık Fırat’ına
Her gördüğümüzde heyecanlandık
Ayn Zeliha’da kaçak çayında demlendik
İbrahim makamına boyun bükerek girdik
Eyüp mağarasında sabır diledik
Sokaklarında ciğer kokularını aldık
Gümüş tezgâhlarında akıtma işledik
Puşimizi sardık Harran’ına çıktık
Sana bir Harran yeterdi
Bizi niye yaktın ey Urfa

Ey esmer şehir
Ey Edesa, El Ruha
Urfa ey Urfa

Urfa ey Urfa
Hiç gidilmeyecek sevgiliydin sen
Yanlış zamanda düştük avuçlarına
Acının ağzından öptük gecelerce
Şaşılası bir güzelliğin vardı
Şaşılası bir acılığın
Senden kalan acılar
Geçmişimizin gerçek olduğunu hatırlatıyor
Şimdilerde bize

Ey esmer şehir
Ey Edessa, El Ruha
Urfa Ey Urfa

Urfa Ey Urfa
Bu Ağustosta da düştüm yoluna
Kızılırmak’ı aştım
Göksun’u dolandım
Fırat’ına bulandım sana geldim
Ne de değişmişsin
Bir başka güzelleşmişsin
Meğer sende bırakmışım gençliğimi
Meğer sende bir süsün hayali
Bende bir hayalin süsü var imiş
Meğer ben sende kalmışım
Bir adım öteye gidememişim
Meğer yâri sende bırakmışım
Güvercin ihalelerinde
Balıklı göl civarında
Tozlu topraklı köy yollarında
Gelincik açan mercimek tarlalarında
Meğer yâri sende kaybetmişim
Elektriksiz lojman sessizliğinde
Meğer yâri sende kaybetmişim
Bir bakır yüzüğün sevincinde

Ey esmer şehir
Ey Edessa, El Ruha
Urfa Ey Urfa

Urfa Ey Urfa
Sakın ağlama
Bu mevsimde yakışmıyor sana
Yoksa söz geçiremeyecek misin?
Benim için gözyaşlarına
Ne sen ağla bana ne de ben kızayım
Birbirimiz hakkındaki cevapları
Sevgili gönüllerimize bırakalım