Ey Son Masal Güzeli….Sen Nerdesin

Yipranmis doganin icinde bir avareyim bilinmeyen dillerde
Kirgin rüzgarin hasin yaniyim suskun dilimle hasretime
Dikenleri batsada canima ask in hasretinden dize gelirim
Bilinmeyen sairin dilinde dalgalanirim,sahlanirimda dörülmem

Bilemedim askin sairi olmak nedir? Her nagmede sevgiliye sunulmak
Sana tutkun küheylan duygularim ya yorgun yada sefil yolunda
Gögsünde kiskandigim bir yürekdir sacinda kiskandigim bir güldür
Yipranmis doganin dilinden yazildi bu son masal,sen son güzelsin

Dokunamiyorum gülün gölgesine sacinda ki gül solar diye
Ay isigi düsmüs saclariyin rengine,siyah utanir olmus renginden
Sensiz gece düsünemiyorum,yildizsiz olsada gece,sensiz olmuyor rüyalarim
Sana tutkun sözlerim hasretime zehir olsada ben o zehirden bandim

Mahserden duyulma bir feryadim var kalkin diye yasayan ölülere
Gözlerini kaybeden bir dörtlük de iki kelime var özlemden hasretten kalma
Geride okunmayan benim sana hasretimle,sevgimin kelimeleri kaliyor
Bilemedikleri kaktus topragi uykuda beni de gurbette yakaladi sevgimden

Misralarimda soludugum nefesim sevgimin bedeninden gelir dogaya
Kara sevda diyemedim kendime kaybedemedimki kendimi misralarimda
Gurbet ufuklarinda bir divaneyim ben kaybolmusum gizemli misralarimda
Böylesine yok olmadim kendi icimde hasret dolu yüregim yorulunca sevgiden

Gözlerin bana annemin yildiz yildiz göz yaslarini hatirlatir sanki o sun
Nerdesin ey son masal güzeli,tarihin sanli tuhundamisin yoksa leyla da mi
Yanlizligima bakma sakaklarimdan düsme bir terdir yorgunlugum,silerim simdi
Karanliga mahkum olmussa yolunda yorulan yüregim feda sana sen nerdesin

Ey son masal güzeli kokun cicekler yurdundan sürgün rüzgarin koynunda
Sabrimin durduramadigi zamanin akrebini kirdin hasretinle ey güzel
Oysa simdi sarhos oldum misralarin icinde hasret kelimesinin sevgisine
Bilinmeyen sairin dilinde dalgalanirim,sahlanirimda,görülmem,sen nerdesin