Ey Sevgili 6 Şiiri - İbrahim Halil Demir

Ey sevgili,
Ayı kendime güneşi sana ayırdım,
Aşkını ve sevdanı her daim kayırdım.
Sevdanın meşakkatli yollarında,
Üzerinde yürüdüğün yemyeşil çayırdım.

Ey sevgili,
Toprağı bana, suyu sana sakladım,
Gönlümü kemliklerden pakladım.
Rahmanın sevdasına giden yollarda,
Aşkı şiar eden gönlümü dağladım.

Ey sevgili,
Geceyi bana,gündüzü sana bıraktım,
Aşkın meşalesini gönlümde yaktım.
Yazın ağustosunda buz gibi su oldum,
Muhammedi gül bahçene aktım aktım.

Ey sevgili,
Gam ve kederi bana, sevinci sana uzattım,
Aşkın ve sevdan için ayazlarda yattım.
Sana olan firak bir an önce bitsin diye,
Paha biçilmeyen güzellikleri birbirine kattım.

Ey sevgili,
Bayat taamları bana, lezzetlileri sana sundum
Bereketli nisan yağmurlarıyla aşkın mendilini yundum.
Yar daha uyanmadan baş ucundaki aşkın masasına ,
Destlerce rengarenk Muhammedi gülleri koydum.

Ey sevgili,
Bulanıklığı bana, berraklığı sana takdim ettim
Kabuslu gecelerde kendi kendime yettim.
Aşkın mutluluğu kursağında kalmasın diye,
Anlatsam da bilemezsin zalim felekle nasıl cebelleştim.
23-26/Mart/2013