Ey sevgili Şiiri - Şevval Tezcan

Aşkınla yandım bir kıvılcım ateşinin sigaramı sarması gibi
Rüyada sandım başım göğsünde ellerin ellerimdeydi
Masumdu öpüşlerin bir o kadarda şehvetliydi
Ansızın hissettim yanı başımda o sımsıcak nefesini
Nasıl da özlemişim kokunu biliyor musun ey sevgili!

Çoraktı senden önce topraklarım, üzerinde tek filizlenen aşk senindi
Ektiğin sevdan tüm zorluklara rağmen aşk bahçemi yeşertti
Lavantaydı artık etrafım ve has kokusu bir ilaç gibi sakinleştirdi zihnimi
İnce bir çizgi yolum, bütün işaretleriyle beni sana itti
Kolay değildi seni bulmak ama kaderimsin sen ey sevgili!