Ey Sevgili! Şiiri - Erdala Yayla

Ey sevgili! senden; bıktım yoruldum,
Deli çaylar gibi aktım da n'oldu?
Düşün, düşün sanki divane oldum,
Ben seni kafama taktım da n'oldu?

Kaybetmişim bu günümü,yarını,
Söndürmedin yüreğimin har'ını,
Gece gündüz sayıklayıp adını,
Aklıma mıh gibi çaktım da n'oldu?

Kara geceleri sabah ederek,
Azraile her gün bir can vererek,
Belki bir gün çıkıp, gelir diyerek,
Her sabah yollara baktım da n'noldu?

Dertler kervanına katıp kendimi,
Köle pazarın da satıp kendimi,
Alev çukuruna atıp kendimi,
Ateşler içinde yaktım da n'oldu?

Nedir bu Erdal'ın sende ederi?
Bilmem ki varmıdır benden beteri?
Ben senin uğruna derdi,kederi,
Yüklenip sırtıma, çektim de n'oldu?