Ey sevgili Şiiri - Nazir Sahin

İnsan yanmalıdır bazen,
bir meşe ormanı gibi,
yeniden yeşermek için,
yanmalı cayır cayır.
Sormalıdır bazen,
niçin kıpırdadığını
yaprağın..
Duymalı mesela
kanat seslerini
kelebeğin...
Söylediği her söze,
bir yıldız indireceği
bir Sevdiği olmalıdır insanın,
sevgisini kurban ettiği,
bir Gül gibi
güzel,narin
ve kırılgan...
Kuzeyin buz ikliminden,
güneyin ateş iklimine
götürebileceği..
Ateşin büyüdüğü yere,
yükselmeli bir Şahin'in kanadında,
güneşe varmak için..
Ya da vur diyebilmeli insan,
ki yüreği anlasın,
olmaz deyişini,
yar'in silahından.
ey Sevgili,
korkma,
ateşle...
Korkma..
Cesedimi yıkayacaklar,
elbet benim.
Ey sahibi ölen kuş,
biraz da bana ağla..

NazirŞahin
01/08/19