Bir deli rüzgara kapılmıştı yüreğim,
Senin tarafından esen.
Senin kokunu getirip,
Benim soluğumu kesen.
İşte öylesine deli bir rüzgar.
Savurdukça savurdu beni.
Delicesine...
Yüreğimi alıp götüren,
Bir deli rüzgarın ardından kaldım.
Yapayalnız, kimsesiz ve
Her şeyini yitiren
Bir garip gibi çaresiz.
Günlerce yüreğimin ardından
Ağladım sessiz.
Yalnız, kimsesiz ve sensiz.
Anlamını yitirdi heceler,
Aydınlık değil gündüzler,
Karanlık değil geceler.
Küçüldü devler gözümde,
Devleşti cüceler.
Ben mi her şeyi ters algılıyorum
Yoksa her şey tersine mi döndü.
Anlamıyorum.
Çünkü yüreğimi kaybettim.
Bulamıyorum.
Merak etme, Kurudu göz pınarlarım.
Artık ağlayamıyorum Ey Sevgili...
Kayıt Tarihi : 1.3.2016 15:18:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiirin hikayesi mi? Boş veeer! Ne sen sor, ne de ben söyleyeyim. İşte öyle...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!