Ey sevgili Şiiri - Sinan Bayram

Mecburiyetim doğan şafağa değil sanadır sevgili
bir kül güle dönmüş hep bülbül gözyaşlarıyla yanarken
gölgeler prangalar içinde yürümekte hasretin zindanında
esaretim sen diye yazılmış bu doğan şafağa sevgili
şimdi sen gel öyle bir yazıp anlat ki bu aşkı
kelebeklerin ömrü uzasın aşkla hasret duraklarında
şimdi sen gel öyle bir yaşa ki beni doludizgin duygularla
karanlık lal olsun tüm geceler örtsün günahları
gözlerimin önünde bir perde baktıkça susuyorum
gönlümün içinde bir sevda hasretiyle uyuyorum
sen sevgili gönül perdesini aralayan bir sır''sın
gönül semasında usulca ışıldayan eşsiz bir aşksın
eşsiz bir aşksın sen yüreğimi hasretiyle saran
çağ yangınlarıyla uslanmadan beni sınayan bir sevda
bir kıvılcım misali ateşe dönüştü sevdamız hasretçe
hasretin yangını saklı benim yüreğimde sevgili