Ey Sevgili Şiiri - Ahmet Türkkan

ey sevgili bana bunca eziyetin niye yolun hiç düşmez mi senin sevgiye gün yokki hasretinle nalan olmayım bahçende bir goncayla solmayım teselli değil tek aradığım bir çaredir gönlüme biçtiğim en güzel payemdir hicranla dolup taşarım bu böyledir ey gülşenim aşkta vuslatta sendedir sevgili bir tan vakti yine geçti sensiz yaşamak sensiz ne de çok gereksiz hersey de ne den bu kadar boş hissiz çehrenin olmadıgı yer nede nasipsiz