Ey Sevgili Şiiri - Mehmet Ali Çıbıklı

Kasımda aşk başkaysa
Aralıkta bambaşka
Ben aşkın çocuğuyum
Saygı duyarım aşka.

Ağaçlar yaprağını
Usul usul dökerken
Gelince veda vakti
İçim burkulur birden.

Toprak suya kavuşmuş
Olsa bile ne yazar?
Yapraklar terk edilmiş
Her taraf ona mezar.

Aşkın son dönemeci
Ayrılanlarla dolu
Hüzün kaplı dört bir yer
Kırılmış aşkın kolu.

Ne kolu ne kanadı
Hiç bir şeye yaramaz
Terk edilmiş sevenler
Sevilenler aramaz.

Uzun kış geceleri
Bir türlü bitmek bilmez
Soğuk içime akar
Göz yaşlarımı silmez.

Göz yaşlarım buz tutmuş
Yangınımı söndürmüş
Rüyalardan uyanıp
Gerçeklere döndürmüş.

Desem ki ey sevgili
Uyan da kendine gel
Dosdoğru bir cevap ver
Aşkımıza Kim engel?