Ey Sevgili Şiiri - Yaşar Cerit

Şimdilerde cismin yanımda olmasa da,
Dün gece yine karşımdaydı hayalin;
Gönlüme taht kurup sessizce oturmaktaydı…
Artık şu uykularım bölük pörçük oldu,
Çünkü siyaha çalan uzun kirpiklerin,
Ve kurşun gibi yakan o ela gözlerin,
Gözlerimden ağıp içime akmaktaydı.

Evet sevgili;
Yüreğimden bir damar çekilmiş,
Bedenim kıpır kıpır olmaktaydı.
Güneş desen çoktan inine girmiş,
Ay doğup ışıl ışıl gülümsemiş,
Gökyüzüne yıldızlar serpilmişti…
Gecenin gizeminde o şuh gölgen,
Çalıntı bakışlarımın önünde,
Bir hayal gibi savrulmaktaydı.

O uzunca ve dalgalı saçların,
Çehrene usulca dokunmak'taydı…
Sanki kutsal bir Azizenin,
Simsiyah örtüsü gibiydi;
Ama apansız çıkan esen yelde,
Omuzlarından aşağıya doğru,
İncecik belinde salınmak'taydı.

Sonrasında gözlerimden firar edip,
Yine o gelmez ellere gittiğinde,
Gecenin hüznü üzerime çullanmak'taydı.
Korkarak uyanıp kendime geldiğimde,
Gönlümde senin cenazen yatmaktaydı…
Ve o cenazenin yasını tutarken,
İçime ağır ve sağır bir acı girip,
Yüreğim ay ışığında sağılmak'taydı.