Ey Sevgili! Şiiri - Bülent Aydın Nigehban

Rüzgâr taşır sesini…
Tacını başına bulutlar takar.
Her gün dönümünde;
Güneş bir başka vurur…
Sana imrenir gülistan!

Ey sevgili!
Leyla, şirin, aslı…
Mecnun, Ferhat, Kerem mi?
Hala arar dururlar…
Kaf dağının ardında;
Sevdalarını!

Ey sevgili!
Hangi çiçek içten;
Sen kokar?
Ve
Hangi gönül alır kokunu;
Ben gibi!

Ey sevgili!
Hangi göz;
İncitmeden bakabilir sana?
Şimdi…
Hangi dil anlatabilir;
Yaşadığım sevinci!