Ey Sevgili Şiiri - Ramazan Özkan

Son günlerde bir başka oldum ben
Ellerim titrer oldu durup dururken
Resimleri seçemez oldu gözlerim
Peltek peltek çıkmaya başladı sözlerim
İçimde bir his hep gidenleri özledim
Lüzumlu lüzumsuz çalar oldu Azrail kapımı

Kır düşmüş saçlarıma
Izdırap doldu yıllarıma
Lati lokum zehir oldu dilime
Izdırapla söyler oldum iki kelime
Çile çekmektense özler oldum ölümü

Son günlerimi yaşar oldum dünyada
En son emelim seni görmek rüyamda
Ne zaman hayaline dalsam işte o anda
İçim yanar Azrail'i arar olur gözlerim

Çile çekmektense ölümü özlerim
O an tutmaz olur dizlerim
Kırılır ümitler ölümü beklerim

Ölüm o an son kurtuluş
Zulüm seni özlemek
Lav gibi yakar durur gönlümü
En sonunda sen bitireceksin benim ömrümü
Dilim zor fısıldar ismini
İsminin ardından bir haykırış
Mutlaka gel seni çok özledim.

Seslenir ama nafile
En sonunda ulaşmiştır emeline
Vurmuyordur artık kalbi
Dinleniyordur artık yorgun bedeni
İsmin sayıklayamaz özlemez bile artık seni
Gitti gitti artık o göremeden tek sevdiğini
İstemeden bıraktı şu fani devri
Mutlumuydu bilinmez ama bir defa sevmişti ya seni…………