Ey Sevgili 4 Şiiri - İbrahim Halil Demir

Ey Sevgili,
Sıkıntılı bir gün daha geçti ömrümden,
Senin için ve senin yoluna bir şey yapamadım.
Merhametini esirgeme bu Kitmır den,
Günahlarımdan bir türlü arınamadım.

Ey Sevgili,
Ne senden vazgeçilir, nede günahkar serden,
Sen beni koru bu şeytani zebanilerden,
Eriyor ciğerparem, oldum çaresizlerden,
Kölen olayım kapında, yeter ki kovma beni dergahından.

Ey Sevgili,
Yaş ilerliyor, gençlik güvercin misali, uçtu yuvadan.
Ölürüm,kurtulamam bu gönül yarasından,
Günahkarların sesi, duyulurmuş mezarından,
Ne olur ümidimi kesme, engin olan merhametinden.

Ey Sevgili,
Her şey seninle güzel, her şey seninle daha değerli,
Bu ortamda, cennet ehli olmak, çok zahmetli.
Şerefli müminlerin, bu zamanda yaşaması, çok meşakkatli,
Yetiş yardımıma, merhametlilerin merhametlisi.

Ey sevgili,
Sen yaratılmasaydın, halimiz nice olurdu?
Bunları düşünmekten,belki gözlerimizin feri, kaybolurdu.
Bu çileli hayat, günah bataklığında, son bulurdu,
Sarılmazsak şefkat kanatlarına, bu kalp çoktan dururdu.

Ey sevgili;
Kainatta her şey, senin hatırına yaratıldı.
Sana, mevlamızın sevgilisi,olma sıfatı verildi.
Davandan vazgeçesin diye, çok nimetler sunuldu.
Senin cevabın ise, kesinlikle ölürüm de vazgeçmem oldu.

15/10/2003