Ey sevgili! ..
Şimdi sensizliğin uçurumundayım.
Yokluğunun kaygısındayım.
Yüreğimin seni sevdiği zamanlarındayım.
Kış baharı özler gibi, toprağın suya hasreti gibi
Kara geceler güne muhtaç gibi
Muhtacım ben de sana...
Ey sevgili! ..
Hani "Bunaldıysan gelip alayım seni" derdin ya! ..
İşte çok bunaldım, sensiz nefes bile alamaz oldum
Gel sevgili, durma gel bunaldım hem de çok...
Her gün sevda çekerken gülmüyor yüzüm
Senden gayrısı sevilmiyor be iki gözüm.
Kolay kolay vazgeçmem senden
Bu sana yemin, sana son sözüm…
22 04 2013
Emine ŞafakKayıt Tarihi : 22.4.2013 21:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emine Şafak](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/04/22/ey-sevgili-361.jpg)