Ey Sevgili Şiiri - Serdar Uzunöner

Ey Sevgili,
Gönle ne zincir vuruluyor
Ne kalbe engel koyuluyor
İlk gördüğüm andan beri
Geçen zamanda
Kalbimde büyüyen sevginden
Yoktu belki haberin
Ve öyle büyüdü ki
Kalbimdeki yerin
Ben bile bu kadarını
Tahmin edemezdim

Zaman içinde
Ve bunu fark ettiğimde
Artık benimde
Yapacak bir şeyim kalmadı
Seni sevmekten başka

İçimdeki heyecan
Gözlerime yansıdığında
Anlıyorum ki sen dolusun
Bakışlarımda
Seninle göz göze gelmek
Güneşin dünyaya doğması gibi
Sıcak ve sevgi dolu bir aydınlık

Güneş tutulsa dünya kararır
Ama bırakmaz asla
Aydınlatmayı dünyayı
Şaşkınlığın sürüklese de seni
Karmaşık düşüncelere
Kararınla karartma dünyamı

Bende ne varsa al senindir
Senden uzak olmasın
Yeter ki mutluluk
Yazılması mı gerekir kader
Yüzünde gülüşünle
Kalbinde sevgiyle
Yeniden yazalım aşkla

Sevmek zorsa
Sevmemek çok zor
Yollarına serilmiş umudumla
Ömrümün her köşesinde
Seni bekliyorum

Aşk olmasaydı
İçime senden bir melek
Yaratmazdım
Belki de hiç umursamazdım
Ama kalp sevgiyle beslenir
Büyütür her haliyle sevgiyi
Ve bende seninle büyümesini
Diliyorum…
i