aç kapıları ey sevgili
hatta pencereleri
ve kaldır perdeleri
sana geliyor bedenim
bir yetimin
baba özlemi kadar
kutsal
bir hasretle.
ve ey sevgili
ardına kadar aç kapıları
eşiğindeyim kalbinin kapısının
bak
sığamıyorum
sana dair içimde büyüttüğüm
özlemlerimle.
bak
ey sevgili
gözyaşım
vuslatın sevincidir
kolların sarmaşığı olsun bedenimin
ve tenimde biriken
ayaz taneciklerine dokun
sensizken her uzvum donakalamış.
parmak uçların üşür belki
ama
esaretinden çıkar ne olur
beni
ayazın müebbetinden
artık seninim
ve sen
ey sevgili
artık yüreğimdesin..
Metin DilekKayıt Tarihi : 21.9.2010 19:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!