Ey Sevgili Şiiri - Ramazan Er

Ay yüreğime doğardı seninleyken
Garip bir hüzün eşlik ederken sevgime
Ama sen yaşanmalıydın benden gidesiye
Öyle bitmez bir ateşsin içimde sen diye
Sensizlikle oluşan kızgın sahrama
Bir damla yağsan şükür olurdun dilimde
Senle olmanın o kutsi hazzı akardı iliklerime
Hiç bitmesin isterdim gönlümce içten içe
Ne acı acıtması yüreği seven yüreğin
Kahrolsun tüm kötülükler bu gidişinle
Yerle gök birleşmeli ki unutulsun o çehre
Bizden ötesi yok ey sevgili nereye böyle
Bir isim koyamam benden gidişine
Öyle sonu olmayan bir çaresizlik işte
Sabır dinlemeyen azgın bir endişe
Gözler harap gönül bitap ey sevgili gitme