Ey sevgili,
öyle anlar vardır ki
yıldızlar söner ya
saatler on ikiyi vurur hani
işte o zaman,
son gözyaşın da düşer tene
son bakışın kahpeliği,
son sözlerin ezikliği gibi
son yolcu da gider artık
vakit tamamdır
ve sözler takılır kalır da
gözler konuşur yalvarırcasına
“gitme” der “gitme”...
Baharın kokusunda olan duygudur bu
soğuk ve ıssız bir istasyonda yitecektir
öyle ki,
yaşananlar büyük
yaşananlar asil
yaşananlar ölümünedir
verilen sözler gelir akla
aynı yağmurda ıslanmak
aynı şarkıları söylemek
aynı uğurda ölmek,
ve gözler dolar yavaşça
sanki okyanusları tartar gibi
kirpikler vazgeçince yaşlardan
sen de vazgeçersin hayattan
akan yaş değil
umudundur artık...
İşte o an var ya,
ölmek için yalvarırsın
ama yazık ki
ölmek de yasaktır sana
yaşamak nasıl yasaksa....
Kayıt Tarihi : 6.3.2004 19:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bana yakın...
tebrikler...
TÜM YORUMLAR (2)