Ey sevgili;
Ey sevgili;
Hayat gözlerimizden geçen,azgın ırmaklar gibiydi.
Dolunayda yakamozdu maviliklerden içimize akan.
Hangi yıldızlardı,
Hangi gökyüzü,
Neden ve nereden olduğunu bilemeden ayrıldı ellerimiz.
Oysa yaşanacak güzellikler vardı.
Öylesine genişti ki hayalerimiz,
Öyle dardı ki sokaklar,
Öylesine sevmiştim ki seni.
Hiç dedim,hiç bitmesin dedim bu rüya.
Yaksın istedim sensizliğin ateşi.
Bu yolda;
Evet sevgili bu yolda ölmek istedim,
Öldüm belki de
Ama yüzlerce kez.
Oysa, ben bir kez,
Sadece bir kez ölmek isterdim sevgili.
Kayıt Tarihi : 14.2.2009 11:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Teke](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/02/14/ey-sevgili-194.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!