Ey sevgili…
Hüznüm büyüyor sensizlikte…
Bu hüzün ki; sevdam kadar tatlı.
…
Ne anlatıyorum ben…
Seni gidişinden tanırım demiştim…
Bu gidiş…
Hiç tanıdık değildi ey sevgili…
Ve artık sevdadan gayrı…
Sen dahi tanıdık değilsin…
…
Dün gece…
Dün gece buldum ben…
Asıl sebeb-i hüznümü…
Bu yürek yakan hüzün…
Aslında…
Ümitsizlikten değilmiş…
Seni beklemek… Hiç değil…
…
İçerleme sakın…
Ben severim yine
Yine uçar sevgilim sevilmekten…
Yine o büyü olur sevdamda…
Ve yine imrenen…
Gözü değen çok olur…
Benim gözümse sadece
Sevdiğimde olur…
Lakin mesele şu ki..
O kişi sen olmazsın…
O kişi sen olmazsın…
Kayıt Tarihi : 13.2.2009 18:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Black Rose](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/02/13/ey-sevgili-193.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)