Ey Sevgili Şiiri - Tevfik Aksoy

Bazen umulmadık anda çıkar sevgili karşına
Ama sevemezsin
Zaman ve mekân müsaade etmez buna
Her an onu düşünürsün
Elinde değildir artık
Sen o, O ise sen olmuştur
Kaçmak en güzel bir çareymiş gibi aklına gelir
Bütün duygularınla kaçmak istersin
Sessizliğin hüküm sürdüğü
Karışanı olmayan bir şehre
Ama beyhude bir uğraştır bu
Her nereye gidersen git
Artık o senden bir parçadır
Ve her an seninledir
Ferhat gibi dağları yarmak
Gönül kuşunu yâre uçurmak
Bir yağmur damlasında onu görmek
Çalan her namede onu bulmaktır artık sevgi
Bazen gurur yaparsın
Yutkunursun, dilin bağlanır
Eskilerin tabiriyle kara sevdaya düştüm sanırsın
Korkarsın çaren kalmamıştır artık
Denizin med cezirleri bile
Kıyıya bu kadar zarar vermemiştir
Yalandan bahaneler bulursun
Deniz gözlerinde kaybolup gitmek için
Her ayrılış bir sızı verir, kalbin ince zarına
Yüreğin dayanmaz her gün bu ayrılığa
Evet ağlarsın gündüzün tam ortasında
Gecenin ıssız karanlığında
Bir ümit verir uykunun arasında
Göz kapaklarını aralamak istemezsin
Gitmesin sevgili diye
Ama o gider, hem de kaçarcasına
Hayatın tüm yüklerini yüklenerek…

Ey Sevgili!
Seni anlıyor ve biliyorum
Biliyorum bu sevgi seni korkutuyor
Korkun, korkum olsun
Ben çekerim sevginin yükünü
Yeter ki sen gül,gül yüzüme….