Ey Sevgili Şiiri - Mustafa Ata

Sanadır bu serzenişler ey sevgili
Dinle şu sevdalısını limanda
Bırakıp seyri sefere çıkmış
Boynu bükük denizcilerin
Yüreğinden daha beter yangınlar
İçinde aşk ateşiyle yanıp tutuşan
Biçare yüreğimin sesini…
Bak da gör göz yaşlarımın
Nehir olup çağlayarak senin
İçin akıp coştuğunu…
Dudaklarımın dan dökülen
Sevda türkülerinin sana olan
Ebedi aşkımın tercümanı olduğunu
Gör, gör de beni bu yaban ellerde
Bir başıma öyle mahsun boynu bükük
Biçare koyma gel artık…
Bir gelsen ah sevgili bir gelsen
Gelişinle yüzüm de yeniden
Mutluluk gülleri açacak
Dalların da suskun bülbüller
Unutulmaz sevda türküleri
Okuyacak tüm hasret gönüller için
Duy artık duy sesimi de
Seher yellerin de es de
Dağılsın, dağılsın odamdaki
Hüzün dolu kokular da
Hissedeyim teninin kokusunu
Ruhumla bedenimle varlığımla
Ey sevgili….
Sanma ki tüm bu serzenişler
Yakarışlar bir sitemdir
Korkuyorum seni göremeden
Gül yüzünü öpüp koklayamadan
İpeksi tenini,
Güzel gözlerinin içine bakıp
Son bir kez olsun sana olan
Sevgimi kulağına fısıldayamadan
Bu dünyadan bir sesiz gemi gibi
Ebediyete yelken açıp gitmekten
Ey sevgili,canımın cananı…

12.06.08…İzmir (DUYGUSUZ ŞAİR)
Mustafa ATA