Bitmiş bir hikâyenin arkasından
yorgun düşmüşken, hayata küsmüşken…
boş vermişken… Bir umut ışığı oldun
Karanlık kalbime yanan bir ışık.
Üzgün olduğumda bile coşturdun..
Alışkanlıktır ürktüğüm, kaçtığım.
Kaçmak için çabalarken yaklaştığım…
Bataklık gibi saplandığım Sen. Ey Sevgili…
Hayal olarak sadece bütün bir gece
Gözlerine bakarak dans etmek,
yerimi anlamaya çalışmak isterdim.
Gözlerini bende bırak ey sevgili…
Hiç istememiştim özgür olmayı bu kadar…
Seninle hesapsızca. çılgınca, sorumsuzca
Özgür olmak isterdim.
Uçabilmek bulutların üstünde
Beraber uçabilmek isterdim.
İmkansızlıklardan bir dahalar
Adın gibi iz bırakıp gideceğini
biliyorum adım gibi. Umarım
Bıraktığın iz coşku olur… Ey sevgili
Kayıt Tarihi : 14.3.2008 13:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Havva Baş](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/03/14/ey-sevgili-149.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!