Zulmetin ötesinden doğan bir nevvarsın sen
Kutsi bir iştiyaktır sana olan intizar
Ab-ı hayatısın sine-i püryanımın
Gel de söndür narımı Ey Şehr-i Ramazan! ..
Feyzinden bir katre sun şu günahkar gönlüme
Serinletsin ruhumu senle gelen bir baran
Kelepçe vur lal olsun uslanmaz nefsim
Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Tek kelimeyle mükemmel. Ramazan islam dünyasinin kurtulusuna vesile olur insaallah. Selam ve dualarimla
ON BİR AYIN SULTANI RAMAZAN
Merhaba üç ayların,hoş geldin Ramazanı,
Kalbimizi pak eden,on bir ayın sultanı.
Yüceler yücesinin,eşsiz rahmet ihsanı,
Hakikati hak eden,on bir ayın sultanı.
Bir güneş gibi doğdun,İslam alem bahtına,
Teşrifinle hoş geldin,gönlümüzün tahtına.
Yetiştin ruhumuzun,sağlık ve sıhhatına
Yüzümüzü ak eden,on bir ayın sultanı
Gönüller sana doğru,çağladıkça coşuyor,
İlahi haz içinde,can bedende yaşıyor.
Bereketi nimeti,soframızdan taşıyor,
Aç gözleri tok eden,on bir ayın sultanı
Çok şükür kavuşturdu,seni bize o didâr,
Oruç namaz niyazla,yaşıyoruz bahtiyar.
Bu mutluluk sevinci,paylaşır genç ihtiyar,
Dostlukları çok eden,on bir ayın sultanı.
Kul Tuncayım olmuşum,dert içinde derbeder,
Sen gelince dağıldı,gönüllerden gam keder.
Dualar okundukça,melekler bayram eder.
Kin nefreti yok eden,on bir ayın sultanı
Sevgili kardeşim Allah o nur yüreğini aziz eylesin ,muhteşem bir eser haz alarak okudum kalemine yüreğine sağlık gönülden kutlarım,
İdrak edeceğimiz Ramazanı şerfinizi Allah mübarek eylesin size ve ailenize tüm islamı aleme hayırlara vesile olmasını Rabbimizden niyaz ederim .sevgi ve saygılarımla Allaha emanet olun selam ve duam ile
Öncelikle mubarek RAMAZ ayımınızı bütün yüreğimle kutlarım umarım tüm islam alemine hayırlara vesile olur AMİN..
Bu meyanda onun adına yazdığınız muhteşem harkulade kelimeler bulamadığım şiirinizi kaç kez okuduysam heyecan duyduğum güzel şiirinizi canı yürekten kutlarım,ALLAH yar ve yardımcınız olsun sevgiyle sami..
Yüce Rabbim, ne güzel bir gönül vermiş sana sevgili Züleyha...Diline, gönlüne sağlık. Çok güzeldi...Sevgilerimle...
Onbir ayın sultanına yakışır bir karşılama Züleyha hanım, yüreğinize sağlık.
sözlerinin anlamını bilmeden dinlediğim bir çok yabancı müzik vardır benim müziği güzeldir müziği hoştur dinledikçe dinleyesin gelir bir daha dinlersin ve müzik evrenseldir ki şiir söz anlatma sanatının yanında kulağa hoş gelen bir müziktirde aynı zamanda bestesiz ve güftesiz...hoş bir müzik geldi kulağıma şiiri okurken kısaca bunu anlatmaya çalıştım.yüreğinize sağlık.ramazan ayı tüm islam alemine hayırlı uğurlu olsun.selamlar ...
Güzel şiir,yüeğinize sağlık,tebrikler
Güzel yürek kutluyorum sizi...
hayırla vesile olması dileği ile kutlarım
bu şiire ne yazılabilir ki tek kelimeyle harika..müzik dokundu yüreğime tebrik ediyorum
Bu şiir ile ilgili 127 tane yorum bulunmakta