Ey Şehit! ! ! Şiiri - Ahmet Pekiyi

Sanma ki ahın kaybolur ufuksuz göklerde.
Kuran'ın muştusuna muhatapsın Ey Yiğit.
Ölümün hayatın son anı olduğu yerde.
Sen bir dirilişin kapısındasın Ey Şehit!

Canını feda edip koruduğun vatandır.
Dökülen her damla kanın nefestir bayrağa.
Huzurunda selâm duran koca bir cihandır.
Şehadetinle ulaştık biz kutlu şafağa.

Sen ki ukbada komşusun Yüce Peygambere.
Gözyaşı döküyor tenine dokunan kurşun.
Nasip olmaz aslanım bu mertebe her ere.
İçtiğin şerbet müjdesi sonsuz kurtuluşun.

Fedayı can eyledin imana ve Allah'a.
Ölü denilmez yerdeki canlı bedenine.
Bedbahtlar anlamaz bunu, gerek yok izaha.
Melekler imrenir inan kanlı kefenine.

Nurlu, ulvi ruhun sığmaz daracık makbere.
Bilmem ki hangi katındasın engin semanın?
Sen gibi uyansam keşke büyük mahşere.
Şehitlik garantisidir, cennete uçmanın.

Âğıt ağıt yükselirken arşa feryadı.
Katiyen kalmaz yerde bu annenin figanı.
Kalbindeki hüzün inletir de kâinatı.
Zalime, haine dar eder koca cihanı.

Gözün geride kalmasın, rahat uyu asker.
Nöbet tuttuğun bölgeler bize emanettir.
Şehit olmanın şerefi hepimize yeter.
Gafil geçen her lahza ülkeye ihanettir.

Ey Şehit, bil ki davan hepimizin davası.
Nefes aldıkça, can verdiğin yol, yolumuzdur.
Vatan için ölmektir yaşamın muhtevası.
İman Bekçisi olmak en kutsal rolümüzdür.

İçinde sen değil ben yataydım o tabutun.
Caniler bilmeli ki hepimiz bir neferiz.
Gayesi asla hasıl olmayacak haydutun.
Kanlı kefenini onur ve şanla giyeriz.