Ey Şehir Şiiri - Ahmet Ali

Ey şehir!
Bir gün yine sana döneceğim.
Gezip tozacağım loş caddelerinde,
Yürek sızısı, aşk acısıyla,
İskele yolunda ıslak bir bankta
Yine sana hesap vereceğim.
Ey şehir!
Bilmezsin, hayat ne çabuk
Harcadı senden aldıklarımı;
Sualsiz ölmeyi, sonsuz sevmeyi…
Oysa bir karaca bana satmıştı.
Bilmezsin, hayat bana takmıştı…
Kahverengi dağlardan, yeşil ovadan
Bir renk cümbüşüyle bana bakmıştı.
İncecik beline ibrişim kuşak
Ne hava-i bir görünüm katmıştı.
Bilmezsin; felek bana çatmıştı.
Ey şehir!
Bir gün yine döneceğim sana;
Akdeniz’e takılmış gerdanlığınla,
Selçuklu’ya yaptığın serdarlığınla,
Denizin, kumun, ah! Fundalığınla,
İlahi aşklara gebedir tenin.
Ey şehir! Benim için yücedir yerin.