Ey Şairden Geçinen Şiiri - Abdullah Toroslu

Ey şairden geçinen!
Hani nerde şuurun?
Belli fakirsin dinen!
Tavan yapmış gururun.

Niye onca abartmak?
Doğru yazsan ne olur?
İstidada halt katmak;
Uhra da sorun olur!

Her gün aynı terane?
Aşk-ı mecazdır temcit.
Şiir sever yarene;
Elzem artık bir tecdit!

At kafandan hinliği!
İhlas doldur yerine!
Terk edip şu cinliği;
Dal manada derine!

Varsa serde istidat?
Yaz hayır’ı, güzeli!
Yapar isen ifsadat;
Mahvedersin tüzeli!

Kem değilse hedefin;
Uyma menfi akıma!
Bet değilse sadefin;
Fasık gibi şakıma!

Müştak isen takdire?
Haktan iste onu sen!
Layık isen tekdire?
Yadırgama bunu sen!

Varsa şuurdan hissen?
Halktan puan isteme!
Tümden gafil değilsen;
Verene de dost deme!

Çünkü şöhret kar değil;
Tam tersine ziyandır!
Yağcı kula yar değil;
Helakini yayandır!

Varsa başta izanın;
Saçma sapan şey yazma!
Varsa kalpte imanın;
Çağa uyup da azma!

Yazdığında hakkı yaz!
Olma halka yalaka!
Çünkü seni şu piyaz;
Mahkum eder kalak’a!

Abdullah Toroslu
27.12.2012-İzmir