Ey Oğul Şiiri - Sinan Bayram

Ey oğul
yeryüzünün mektubunu aç oku deriz
fazla öteye gitme o mektup sensin biziz

Ey oğul
alem bildiğin avuç içi kadardır
her insan bir hakikat
her sevgi bir damla
her damla bir aşk yağmuru
her bir yağmur tanesi hür bir sevdadır

Ey oğul
yine dağlandı yüreğimiz
nerdesin ey kıyamet der gibiyiz
peki kıyamet nedir ölmek mi
kıyamet yaşayanlar için kibir
topraktan gelip toprağa düşenler için ölümdür
kibir topraktan gelmedi toprağa düşmez

Ey oğul
acıdan öte yangın isyan gibiyiz
insan kendinden şüpheye düştü mü su bulanır
insan şüphe duymak şüpheli olmak zorunda
sır can olan değil can bulandır
taş duvarlarda bir nakışa benzer sevgisiz insan
bırak avuç için gözyaşlarınla ıslansın
insana yan aşka yan her bir güzelliğe yan
kendine kavuş kendine yan oğul

Ey oğul
sen bir işaret sen bir ışıksın
sen bir hakikat sen bir deryasın
sen kördüğüm bir muamma
sen en büyük sırsın
basamak basamak kat kat çıkıyorsun
kendi benliğinden yukarıya
en sonun da yine kendini bulacaksın
ama bulduğunla eldekini unutacaksın
unutmak en büyük muamma
unutmak arayış bitmesin diye
unutmak unutulmamaya olan hasret
göz kör olmasa karanlığa kim sarılır
kulak sağır olmasa sessizliğe kim takılır
insan nefsine uymasa cehennem aç kalır

Ey oğul
sen bir uykusun unutma
uykuda olan sensin
nefsinden uzaklaş
vakti geldiğinde
uyanacak olan yine sensin
kabul görmediğin kapıda durma