Ey Oğul Şiiri - İlyas Baltacı

ey oğul;
Şu koca kainata aldanma, hele etrafına bakın
kime kaldı ki...

Gördüklerin, sadece Rabbinin bir lütfu
yaşadığın kadardır ölçüsü
ki, ömrüne çakılmıştır zaten takvimi...

Nice güzellikler bile, bir zaman sonra eriyip gitmiştir,
tıpkı hazan da düşen yapraklar gibi,
baharda açan çiçekler kadardır güzelliği.
Toprağa düşen cemrelerde
bembeyaz kar altından, boynunu uzatan kardelenler gibi,
kısadır oğul kısa
o da elbet ölecek...

Ey oğul;
incitirsen, senide incitenler olur
yabana atma bu sözümü, kulağına küpe et
iyilikte şems gibi ol
kötülükten ırak ol, sakın!
hem kim kazanmış ki zulüm etmekten, şerden...

Mevlana ne güzel demiş
''Gel, gel, ne olursan ol yine gel''
geç değil dua kapısı,
dünya malına tamah etme, rabbine hep zikir et
fanidir oğul fanidir
sen de bir gün öleceksin...

Ey oğul;
hele bir düşün!
Adem peygamberden son peygambere kadar
ne için geldiler,
kimin içindi onca ayet, onca davet
unutma oğul unutma
topraktan geldin toprağa döneceksin...