ey oğul müdriksen bu dünyâya senden evvel gelmişem..
çok soğuk gecelerde şafağı sensiz beklemişem..
beklerken boş durmamış çalı çırpı derlemişem..
imkansızlık: ataş bulamamış özümü harlandırmışem..
tutuşan yüreğimle köz olmuşem ataşa dönmüşem..
soğuk gecelerin olmasın diye sana ATAŞLAR yakmışem..
ey oğul müdriksen (Allâhu a'lem) senden önce giderem..
ardımdan: yaktığım ataşı söndürmeyesen..
el-âlemi çağa-çoluğu bize güldürmeyesen..
düşman bellediğine vakarını resmedip zaafını sezdirmeyesen..
ve sakın ha sakın Kitaptan Sünnetten ayrı düşmeyesen..
Hızırı arkadaş bilesen Allah'a emânet olasan Oğul! .
Kayıt Tarihi : 12.12.2014 23:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!