Ey oğul Şiiri - Muzaffer Uzunkaya

Aniden hastalandın,
Belirti bile vermedi.
Doktorlar öyle dedi,
Bilemedik ey oğul.

Bu hastalık seni yedi,
Günden güne ilerledi.
Biz seninle doyasıya,
Gülemedik ey oğul.

Yüreğimizi yaktın,
Bizi sensiz bıraktın.
Kara toprağa yattın,
Gelemedik ey oğul.

Soframız sensiz kaldı,
Evimiz sessiz kaldı.
Seninle ekmeğimizi,
Bölemedik ey oğul.

Yaşın küçük idi,
Bu hastalık seni yedi.
Elimizden kayıverdin,
Tutamadık ey oğul.

Senden sonra hastayız,
Ömür boyu yastayız.
Sen öldün ama biz,
Ölemedik ey oğul.

15.09.2007
Şebinkarahisar-GİRESUN

NOT: Bu şiir Habip DEMİRKILIÇ arkadaşımızın 24 yaşında ölen oğlu için duyduğumuz üzüntü sonucu arkadaşımızın diliyle yazılmıştır. Mevla (C.C) Rahmet Eyleye.