Bitiyor sermayen olan ömür,ey oğul.
Kulak ver bu dellala,heyhat eyleme.
Yitiyor şan şöhret,malın ile ey oğul.
Gel nefsini faniye,zebun eyleme.
Geçiyor bitmez sanılan,yıllar ey oğul.
Varını hevâ ile, yoz yerlere hebâ eyleme.
Bir gün binersin,tabut denilen ağaç ata.
Yakar ruhunu pişmanlık,feryad eyleme.
Kayıt Tarihi : 11.6.2005 19:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Rıza Ünal](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/06/11/ey-ogul-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!