Yüzüne gülümserken kabir
Nedendir yüreğindeki bu kibir?
Neden kusuyor yüzün öfke ve kin?
Ölüm takmışken boynuna zincir
Ey nefsim!
Seni sana ediyorum şikayet
Ocağıma kibrit suyu döktün nihayet
Eğer kurtulmak istersen şayet
Yeter! İçme artık gece gündüz zehir
Ey nefsim!
Yağmurun ince ince yağdığı yerde
Soktun sen benim başımı derde
Ne akıl kaldı ne fikir serde
Yıktın köprüleri,yandı şehir…
Kayıt Tarihi : 30.4.2017 09:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Cıngır](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/04/30/ey-nefsim-44.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!