Ey nefis!
Hayatına mani olacak sözler söylemişsin.
Bedenini engelleyecek davranışlar sergilemişsin.
Dek dur!
Senin iyilik dediğin sözde kusur bulunmuş.
Senin rahat ettiğin davranış, yanlış nüksolmuş.
Dikkatli dur.
Sen kendini bilsen de, karşındaki anlamaz düşünceni.
Sen tamamiyle temiz düşünsende, biri bulandırır düşünceleri.
Özün gibi dur.
İftira atılabilir vardır insanın içinde o duygu!
Sen silene kadar, atılan çamur kurudu.
Aklanmak için dilin bitsede!
Yıkılma sakın dik dur!
Tanıdım sandığın tenin bile, bir anda solup gitmez mi?
Söylediğin her kelime ok olarak dönmez mi?
Bir iyiliğin karşılığı kötülük de olsa!
Bazen geri adım atmak gerekir.
Geri dur!
Üzülülebilirsin, alışkın ol buna.
Ama yine sitem etme, aldatıcı olma!
Bir yol kapanırsa, başka yol açar Mevlam bunu sakın unutma.
Açmak için o yolu yalana baş vurma...
Doğru dur!
Ya olduğun gibi görün... yada göründüğün gibi ol..
Ey nefis! ! !
Bunu sakın aklından çıkartma.
Kayıt Tarihi : 10.4.2014 23:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Göktay Kaan Bilir](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/04/10/ey-nefis-17.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!