Ey Nefis Şiiri - Yusuf Yıldırım

Adem'le havva'da zuhur eden bu hırsın
Pişman olup Rabbine yakardı yana yana
Seni yakan şeytanı hala dost edinirsin
Bırak yakamı nefis musallat olma bana.

Haram yemek hanemizde pişmesin
Bir zeytin bir hurma kafidir bana
Beşeri aşk ateşi yüreğine düşmesin
Bir Allah bir Resul yetmezmi sana.

Hırs ile ne istersin bir aciz kuldan
Yalanlar riyalar zulümdür bana
Allah ayırmasın en doğru yoldan
Şükrümü arzederim ben Yaratana.

İstemem kulundan yardım merhamet
Her şeyi veren Rabbim kafiidir bana
Sen altın ol ben bakır farkı kaç kırat
Aslımız topraktır dönde baksana.

Kibir zehir kusan akrep gibidir
İblis vesvesesi yılandır bana
İnsan erdemine tevazu denir
Nefsini beğenen uyar şeytana.