Ey mut diye dünyayı, gece gündüz dolaşan!
Huzur diye durmadan, vadi gezip, çöl aşan!
Her mekanda bulunmaz, aradığın o nesne!
Yoksa onu bulurdu, oralarda her koşan!
Seraplara bağlarsan, can simidin umudu;
Mümkün değil geçirmen, senin ele o mut’u!
Onu sana sadece, Rahman, Rahim lütfeder!
Dua, niyaz iste de; koysun kalbe o kut’u!
Sen, sen ol da o şeyi, yanlış yerde arama!
Kör şeytana aldanıp, girme sakın harama!
Huzur sükun sadece; din-i hakta bulunur;
Cahillere kanarak, sakın ondan ırama!
Olaylardan bunalıp, düştüğünde can dara;
Çare diye yeğlenen, olduğunda cendere;
Büküp nefsin boynunu, götür bab-ı Şafi’ye!
Çünkü onu sancısın, ancak Allah dindire!
Sahte emden usanıp, döner isen na-çar’a;
Görür isen kendini, derman bulmaz bi-çare;
Aç kitab-ı Mevla’yı, inceleyip irdele!
Bil ki, sana söyler o; dertlerine ney çare.
Abdullah Toroslu
25.09.2012-İzmir
Kayıt Tarihi : 25.9.2012 11:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Abdullah Toroslu](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/09/25/ey-mut-diye-dunyayi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!