Ey Mâhi Şiiri - Ali Demirkoparan

Yasemenlerin kokusu gecenin üstünde mahmur
Kokularıyla baygın yüreğim senin.
En görkemli saatlerde karanlık alacasının
Işığı da gidiyor bizden ayın
Mirasıdır bu karanlık onun, onundur
Bırakma ellerimi tek başına, yanı başımda otur
Bu ayrılığın ıslaklığında; kuru, sessiz
Ve soğuk.

Bakışın uzak karanlıklara sürdü yıldızları
Yıldız değildir görünenler benüm
Hasretiyle gün yüzüne sürmüş felek Tîr-i âhımdan
Safir tozları yasemen kokularıyla baygın gecenin
Yeşil şeritler varıyor yıldızlara
Sarmalanmış şeritler yalnızlığımla vücudunun
Her kıvrımında çelme takıyor onsuzluğa.
Uzaklığımızı hissettiği an, genç kadın
Öfkeyle doluyor gözleri yakamoz delisi ayın.

Güven verir alayişli yıldızlar varlığıyla
Hemhal olur için içine yandığıyla
Onu çok özlüyorum, çok özlüyorum onu…
Her yerimde yanık izleri vücudumun, ayrılığıyla
Ceylan bakışlar hâlâ bir kor yüreğimde
Ah benim mahlikam biraz da merhamet eyle
Menkûş bir hatıradır nazarımda her bakışmamız
Heyhat! Ölüm evlâdır varsa kaderde senle kavuşamamız.