Ey Kutlu Cami Şiiri - İmdat Balkis

Ey Beytullahın şubesi, ey kutlu cami
Bilalin sesi miydi minarende çınlayan
Ey mekandan münezzeh olanın evi
Az evvel Ebubekir miydi mihrabında ağlayan

Sen ki tevhidin ana rahmi, barınağısın
Sen ki kardeşliğin, birliğin ırmağısın
Nerede müminlerin nedendir bu ağlaman
Yok mu ümmet bilinciyle kapını aralayan

Ey İslam'ın sembolü ey vahdetin merkezi
Şu sevgili değil mi sırtında taş taşıyan
Hatırla ki sahabe bağrında Rahmanla konuşurdu
Kıyamlar, sucudlar, dualar semaya uçuşurdu

Sen ki İslam'ın kurumsal ilk çiçeğisin
Nübüvvet, ubudiyet, fütuhat merkezisin
Salatın, felahın odağısın sen
Peygamber ahlakı dokursun desen, desen

Toprağında iman gülleri yeşerir filiz,filiz
Ey cami ey mabet seninle huzurluyuz biz
Kaşların çatık durmasın başın dik olsun
Toplanıyor sende müminlerin iblis kudursun

Minarende eksilmesin ezan sesleri 'Allahu Ekber'
Bu ezanlar susmaz var oldukça müminler
Ey cami gönlün ferah olsun müminlerin var
Sende buluşacağız burç burç diyar diyar

Allahım bu camiler peygamber emaneti
Allahım bu ezanlar Muhammedin sünneti
Gafletteyiz, gönüllerimiz uykunun girdabında
Bize idrak ver camiler, ezanlar hususunda