Ey Kır Çiçeği Şiiri - Rahmi Kenger

Ne su veren olur nede sevenin,
Aşigim sana ben, ey kır çiçegi,
Kayalardır senin tek bir güvenin,
Aşıgım sana ben, ey kır çiçegi.

Yaratan özenmiş her bir rengine,
Saraylarda rastlamadim dengine,
Şöyle bir bakinca düze engine,
Aşıgım sana ben, ey kır çiçegi.

Tek dalını koparmaya kıyamam,
Günlerce koklasam sana doyamam,
Yapragın alıpta seni sayamam,
Aşıgım sana ben, ey kır çiçegi.

Kelebekler bile gezer dalında,
Tat olursun arıların balında,
Gönül seni tanır sevda yolunda,
Aşıgım sana ben, ey kır çiçegi.

Çigdem, kekik, ıtır ile menekşe,
Resmetmişler seni oyaya nakşa,
Ne olur çiçegim hep beni okşa,
Aşıgım sana ben, ey kır çiçegi.

Adını söylemek uysallık olur,
Her topraktan çeşit çeşit renk alır,
Kuşlar bile sizde sevgiyi bulur,
Aşıgım sana ben, ey kır çiçegi.

Her renginde ayrı ayrı koku var,
Her esen rüzgarla selamın savar,
En büyük düşmanın bilirim davar,
Aşıgım sana ben, ey kır çiçegi.

Senden haz alırım gördügüm yerde,
Bazen rengin derman oluyor derde,
Neden boynun bükük yoldaşın nerde,
Aşıgım sana ben, ey kır çiçegi.

Yaratan Allah’a kurban olayım,
Seni görüp muhabbetle dolayım,
Sen solmada ben saçımı yolayım,
Rahmi sana aşık, ey kır çiçegi.