Ey şeytanın prensi Ey kibir abidesi,,
Bu ektiğin tohumlar, tefrikanın fidesi,
Öyle görünüyor ki, iblise dost olmuşsun,
İblisin tek kibirdir, bilinen sabitesi.
Sahi biliyor musun, Allah senden büyüktür,
Senin varlığın bile, insanlık için yüktür,
Tarih de bilmiyorsun, bilseydin ders alırdın,
Farkında ol bastığın tüm zeminler çürüktür.
Nefsin doymak bilmiyor, sürekli kabarıyor,
Ölümü bile bile, hala neyi arıyor,
Nice ölmem diyenler, yer ile yeksan şimdi,
Bu üstten bakışlarla, kalbiniz kararıyor
Nemrutlar Firavunlar, nerede diye sorsam,
Benimle uğraşırsın, sana kafayı yorsam,
Ne Allah'tan korkun var, ne kulluktan nasibin,
Ölüm anında bile, dersin nerede parsam.
Kayıt Tarihi : 30.1.2016 11:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!