Ey Karadeniz
Açıl ey Karadeniz şahlanıyor atlar dağlarda git var yarime selam götür.
Şelaleri berrakça akan bir şehirde vardı ilerde unutmadım.
Kış günlerinde henüz yollara düşen ruhların çeteresini tuttuk bırakmayacaktık lakin
Nasıl da aktı gönlüm bilsen senden sonra yokluğunu hisseden annenin evlat sancısı gibiydi.
İşte ben böyle sevdim sonsuz oldun kayboldun...
Kayıt Tarihi : 20.11.2018 17:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
