Ey Kalem... Şiiri - Mehmet Şahan

Ey kalem; yazdıkların hayır mıdır, şer midir?
Hangi nefis kabullenir, hepsi benim der midir?

Ey kalem, her yazdığın neden hayra yormazsın?
Emrolunca yaz diye, kimselere sormazsın!

Ey kalem; ruh nezihtir, taşıyamaz yükünü,
Nefse ait olsa da günahların yekûnu…

Ey kalem; insaf eyle, alma benim ahımı,
Hiç mi canın acımaz yazarken günahımı?

Ey kalem; dikkat eyle, defter elimde diye,
Sessiz kalan ruhuma, toptan kesme tediye!

Ey kalem; anla beni, çaresizim çaresiz,
Nefse gücüm yetmedi sanma ki iradesiz!

Ey kalem; yorma beni, her baharım yaz olsun,
Ara sıra dinlen ki, günah yüküm az olsun!

Ey kalem; Hakk’a bildir Müminlerin ecrini,
Makamı Cennet olsun, Firdevs bilsin fecrini!

Ey kalem; öyle yaz ki, ruhumu arındırsın,
Şahan denen kulunu Cennet’te barındırsın!