Ey İstanbul, sana kalpmi dayanır gözmü
Ne canlar geçti senin bedeninden
Sen insanliğın harmanlandığı kutsal şehir
Sana Sakaryadan bakıyorum mahzun melül.
Ne dizler çöktü kırılırcasına önünde
Ne kutsal kadehler kalktı
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta