Ey İstanbul, nedendir sendeki bu eda?
Terennüm eder deniz, güneşi şarkı gibi,
Işıktır nağmesi; kelime her bir damla…
Köpükler raks eder, sanki ilan-ı aşkta.
Nedendir, ey İstanbul bu sendeki manâ?
Leylayı aratmıyor, mecnun etti fikri.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
