Ey iş bilmeyen mimar, yıkmakmış tek hünerin
Çevirerek yüzünü, beni yerle bir ettin
İhmal edilmiş aşkım, vakur, muhkem sarayken
Şimdi virane taşlık, elinle inşa ettin
doğruların yanlışlık, çizimlerin ayrılık
bakışların hep hüzün, beni saran yalnızlık
ellerinle hissetmek, konuşup sevindirmek
senden uzak ey mimar, iyi olduğun, gitmek
çekip, gitmekte mahir, ezip geçmekte kahir
bir tokat gibi bakış, ölümlerdeki tesir
yüzün güzelmiş lakin, yüreğin vicdan bilmez
taş kesilmiş yakuttan, yüreğin kızgın demir
sana ulaşmak vaka, kaf dağındakli sultan
kederinle boğulmak, ruhu saran bir buhran
vuslatına imkan yok, yolunu bulmak çile
aşkın üstad bir ilim, diken toplatır dile
Kayıt Tarihi : 30.10.2025 08:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!