Ey İnsanoğlu Şiiri - Kasım Kobakçı

Ey insanoğlu..
Hiç bir şeyi zihnine, köklercesine sokma,
Uymuyorsa, illa ki bir düşünceye saplanıp kalma,
Arama, tarama, yapma demiyorum, yanlış anlama,
Kaynağında oturanından eminsen, feyzinedir her şey inan canım.
*
Nihayetsiz gelir, nihayetsiz gidecek olan,
Bir noktasından tutup, dünyaya kurduk cihan,
Dayanak ne manada, gövde burada kalacak madem,
Yanında taşıdığından eminsen, sıra eğlencede inan canım.
*
Süre denilen sahiller boyu çakıl, o da akmaz camda saatim,
Dudak kıpırdatmadan anla kendini, var mı başka bir kanun?
Gözünü açmış amma, içini kör etmiş inan servetin,
Düşündüğünden eminsen, yaşayış basit bilmecedir inan canım.
*
Ey insanoğlu, gönül sarayını temizleyemediysen?
Kafanı, kalbini, dilini birleyemediysen,
Onca dağlara, çıkıp da gelsen,
Sen yine de sevinç de, bu boş uğraştır inan canım.
*
Özge canın değerini, kavrayış için kaybetmek şart değil,
En yücesi sıhhat isyan etme, hiç bir şey önemli değil,
Meşe gibi dimdik durma, kavak gibi toprağa diz çökmeye eğil,
Pusulanda yönünden eminsen, ateş bile hoşçadır inan canım.
*
Ey insanoğlu..
Evrenin gizemlerini, çözmeye çalışma,
Her şeyi bilmek, bulmak için, uğraşıp durma,
Yazma, çizme, yapma demiyorum, yanlış anlama,
İçindeki sesinden eminsen, bütün bilgelik sendedir inan canım.
*
Özgüvenini, vicdanını kaybetmediysen?
Bilgiyi hikmetle birleştiremediysen,
Onca kitaplar, okuyup da gelsen,
Sen yine tatmin olmazsın da, bu boş bir çabadır inan canım.
*
Özge canın ilmini idrak için, yitirmek şart değil,
En kıymetlisi akıl inat etme, hiç bir şey önemli değil,
Taş gibi sert durma, saz gibi rüzgara boynunu eğil,
Niyetinden yönünden eminsen, hüzün bile keyifledir inan canım.