Ey İnsan Şiiri - Ahmet Boyun

yaz mevsiminde düşmez kar tanesi
bilir toprağın eriten sıcaklığını
ve kar yağdımı açmaz çiçek
bilir beyazın kör ettiğini
bilir ve bekler herşey zamanını
bir aşk gelir zamansız birde ölüm

ilk aşkı ararsın sonraki sevgililerde
yitirdiğin bir şeyi ararsın
geride biriken günlerin içinde
biriktikçe ağırlaşır herşey kalbinde

yüreğinden bir yol geçer sonra
hep ordadır aslında, hep ıssız
ıssızlaştığını yaban otlarından
ve biriken günlerin ağırlığından anlarsın

ağlarsın içine düşen acıların gölgesinde
her damla yaş çorak topraklarına düşer
çok geçtir mutlu günler için
tuzlu gözyaşı kurutur filizlenen herşeyi

bir okyanusun yada bir gölün ortası
farklı değildir aslında birbirinden
gözlerden ıraktır, kimsenin görmediği kalbin gibi
susuzluk öldürür, su boğar insanı
yanlızlık acıtır adamın canını
acılar olgunlaştırır insanı
ve yaşadığını anlarsın ey insan