Ey Hat! Şiiri - Erman Ulusoy

Ömür kayığına binmişiz,
Gidiyoruz pupa yelken,
Aynı umman içinde,
Bilinmezliğe doğru.
Uğrak limanlarda,
Kimimiz geç ineceğiz, kimimiz erken.
Bazen mutluluk rüzgârıdır,
Bazen de hüzün rüzgârıdır,
Rotamıza yön veren.
Hey Hat!
Ne bir haber var oradan,
Ne de gidip de gelen.
Duçar olmuşuz,
Bîçareyiz hepimiz.
Hiç kimse demesin ben ne oldum diye...
Gidenin arkasından
Sadece kalır bir iz.
Tecellisidir faniliğin,
Bir gün içeceğiz.
Ecel şerbetinden hepimiz,

21.03.2013
Erman Ulusoy
Kırklareli